من بار ها بهش فکر کردم 

بار ها و بار ها 

اما بی اقرار بگم می ترسم 

خیلییی

ترس دست و پام و قفل میکنه ،میشم همون ربات همیشگی که لبخند مصنوعیش و قهقهه های ماهرانه ی فریب دهنده اش همراهشه.

ترس از چی ؟

خودمم نمیدونم.

یادمه بچه که بودم از مرگ می ترسیدم ،اما الان نه دیگه.

ترسم از مرگ ریخته ...

نه به خاطر اینکه توشه بارم پر از خوبیه، نه میدونم که اون تعریفی نداره 

اما علاقم و به زندگی از دست دادم 

از دست دادم ..........

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: